Intens spelen, luisteren en voelen - Double Bill in de Lijsterbes

Eve, jij trapt de muzikale avond in de Lijsterbes af. Je doet dat solo, terwijl je in het begin van je carrière vooral vaak met anderen het podium deelde.

Eve Beuvens: ‘Mijn solocarrière is inderdaad pas vijf jaar geleden gestart, naar aanleiding van een concert dat ik gaf op het bekende Gaume Jazz Festival in 2018. Die eerste keer was echt magisch en het smaakte naar meer. In 2021 gaf ik mijn eerste soloalbum Inner Geography uit. Het is een heel persoonlijke plaat met eigen muziek. Ik speel nu vaak solo, maar ook vaak met andere jazzmuzikanten. Ik hou van die afwisseling. Het ene voedt het andere.’

Deert die kwetsbaarheid van een soloartiest je niet?

Eve: ‘Ik probeer die kwetsbaarheid net in iets sterks om te zetten. Ik vind het geruststellend dat ik solo alle parameters in handen heb. Dat geeft me de kans om helemaal mijn eigen ding te doen. Er zit veel improvisatie in wat ik speel, maar ik werk altijd binnen een bepaald kader. Muziek geeft me de kans om dingen uit te drukken die ik anders niet zou kunnen uitdrukken.’

Beschouw je jezelf als een jazzpianiste pur sang?

Eve: ‘Eigenlijk niet, al zitten er natuurlijk veel jazzinvloeden in wat ik speel. Ik kreeg thuis jazz met de paplepel ingegeven. Mijn vader is een enorme jazzliefhebber. Die muziek heeft me dus mee gevormd, maar dat is ook het geval met klassieke pianomuziek. Ik hou enorm van Debussy, maar tegelijk ook van Thelonious Monk en zelfs van Dolly Parton.’ (lacht)

Eves muziek heeft iets dromerigs. Die dromerigheid kenmerkt ook jullie voorstelling MARIS x Oerhert, Astrid.

Astrid Haerens: ‘Ja, onze voorstelling vertrekt vanuit mijn laatste poëziebundel Oerhert, maar mijn werk wordt van het blad getrokken. Muzikante en geluidskunstenares Mariske Broeckmeyer ging aan de slag met de Engelse vertaling van een aantal gedichten en maakte er muziekstukken mee. Die brengen we samen met Jasmijn Lootens, die klassieke cello combineert met elektronische muziek. Het is eigenlijk een mengeling van poëzie, spoken word en muziek. Alles vloeit de hele tijd in elkaar
over.’

Is er een rode draad in wat jullie als artiesten doen?

Astrid: ‘We vertrekken vaak vanuit dezelfde thema’s. Het lichaam bijvoorbeeld. Mariske en ik vertrekken voor ons werk heel dikwijls vanuit ons lichaam. Mariske onderzocht in eerder werk het falen van de stem bij een ziek lichaam. Ik onderzoek het zintuiglijke aspect van schrijven. We gaan in de voorstelling ook allebei in op onze vrouwelijkheid. Op wat het vrouw zijn doet met ons werk en hoe dat onze positie bepaalt binnen ons artistieke landschap.’

In wat voor voorstelling resulteert dat?

Astrid: ‘We willen het publiek een luisterervaring geven waarbij ze meegezogen worden door muziek en teksten en door schoonheid. Poëzie moet je niet rationeel benaderen. Je moet het recht naar je buik laten gaan. De voorstelling draait rond intens spelen, luisteren en voelen.’

Tekst: Tina Deneyer
Foto: © Tine De Wilde
Uit: lijsterbes december 2023