Huis van het Kind
06/12/23
In september vierde het Huis van het Kind zijn tweejarige bestaan. Het werd een uitbundig feest. En meteen ook de ideale gelegenheid voor een gesprek met de dames die al twee jaar de ziel van dit Huis vormen.
Hoe hebben jullie de geboorte en het groeiproces van het Huis van het Kind ervaren?
Brigitte De Coster: ‘Het is een leuk kindje dat aardig groeit en vaak heel creatief uit de hoek komt. Ik denk daarbij aan onze activiteiten waarvoor we heel wat knutselen. Zo maakten we bijvoorbeeld voor ons verjaardagsfeest een kartonnen stapeltaart waarop er plaats was voor heel veel cupcakes.’
Myriam Vernimmen: ‘In ons Huis is het nooit saai. De voorbije weken waren we vooral in de weer met de voorbereidingen voor onze halloweenactiviteit. Het werd een heksenwandeling langs het Park Jourdain. Kinderen kregen een lampion waarin een lichtje brandde. Reken maar dat het gezellig was.’
Voor mensen die het Huis van het Kind niet kennen: wat is jullie voornaamste functie?
Myriam: ‘Het Huis van het Kind is een project van de overheid. In de eerste plaats hebben wij een doorverwijsfunctie. Bij ons kan je terecht met al je vragen over opgroeien en opvoeden. Niet dat wij alle antwoorden in pacht hebben, maar we kunnen je wel naar de geschikte persoon of organisatie verwijzen.’
Brigitte: ‘Zoals je een infopunt voor toerisme hebt, zo zijn wij een infopunt voor vragen die betrekking hebben op kinderen tussen 0 en 24 jaar. We willen (aanstaande) gezinnen met kinderen en jongeren zo goed mogelijk ondersteunen. Elke vraag is welkom.’
Wat zijn de meest gestelde vragen?
Myriam: ‘Over het lokale aanbod van kinderopvang krijgen we heel wat vragen. Wij beschikken uiteraard niet over toveroplossingen, maar we kunnen ouders wel begeleiden in hun zoektocht naar een opvangplaats voor hun baby. Verder krijgen we ook vragen over onderwijs, opvoeding en gezondheid. Wat de vraag ook is, we gaan op zoek naar een antwoord.’
Hoe goed is het Huis van het Kind gekend in Kraainem?
Brigitte: ‘Van de mensen die al contact met ons hadden, krijgen we positieve reacties. Ze zien dat het Huis van het Kind echt leeft. Hun mond-tot-mondreclame maakt dat we steeds meer bekend geraken. Dat betekent niet dat we al voldoende bekend zijn. Er is nog werk aan de winkel om onze bekendheid te vergroten.’
Myriam: ‘Onze activiteiten helpen ons daarbij. Dat geldt zowel voor de spel- en knutselnamiddagen die om de veertien dagen plaatsvinden, de bellenblaasdag,
de sinterklaastocht, de carnavalsdisco als de buitenspeeldag. Het zijn niet alleen momenten waarop kinderen plezier kunnen beleven, ze geven ons de kans om aan de Kraainemnaar te tonen waarvoor we staan. We organiseren ook lezingen. Die van opruimcoach Nele Colle was een voltreffer.’
Jullie organiseren ook heel wat voor baby’s. Zoals Babycafé Blabla, de luierbank en Welkom Nieuwe Baby
Myriam: ‘Het Babycafé is elke woensdagvoormiddag open. Het is een ontmoetingsplek voor (groot)ouders en kinderen. Een ideaal moment voor een gezellige babbel. Luierbanken vind je op meerdere plaatsen in Kraainem. Het zijn punten waar ongebruikte luiers ingezameld worden. We verdelen ze, zodat ze bij kansarme gezinnen terechtkomen.’
Brigitte: ‘Welkom Nieuwe Baby is een nieuw initiatief. Bij de geboorte van een baby krijgt de inwoner een brief met een uitnodiging om een welkomstpakket – met daarin een slabbetje en kruippakje – bij ons te komen oppikken. Ook dat is een kans voor de Kraainemnaar om het Huis van het Kind beter te leren kennen.’
Zijn er andere Huizen die jullie kunnen inspireren?
Myriam: ‘De spelotheek van Tervuren heeft ons geïnspireerd. Het werkt zoals een bibliotheek, maar in plaats van boeken leen je er allerlei spelletjes en speelgoed. We zijn volop bezig met de voorbereidingen om tegen volgend jaar onze eigen spelotheek te hebben.’
Jullie werken met een tiental vrijwilligers. Hoe verloopt die samenwerking?
Myriam: ‘Prima, zij nemen heel wat taken op zich. Ze begeleiden onder meer onze babycafés en knutselnamiddagen. Ze maken ook de versieringen waarmee we onze activiteiten opluisteren.’
Brigitte: ‘Vaak zijn het mensen die met pensioen zijn. Eén ding staat vast: zonder hun hulp zou het niet lukken.’
Welke opvoedingsvraag houdt jullie zelf vooral bezig?
Myriam: ‘Ik heb drie kinderen. Ze groeiden op in het Dutroux-tijdperk. Mijn grootste angsten als moeder waren dat ze ontvoerd zouden worden of met drugs in contact zouden komen. Vandaag ben ik oma van maar liefst acht kleinkinderen. De bezorgdheden die ik vroeger als moeder had, zijn er nog steeds. Maar ik maak me evenzeer
zorgen over de impact van sociale media. Wat krijgen kinderen vandaag via die schermpjes allemaal te zien?’
Brigitte: ‘Ik heb geen kinderen, maar dat wil niet zeggen dat ik me geen zorgen zou maken. Ik sluit me aan bij wat Myriam zonet zei. Er is te veel agressiviteit die bij kinderen via sociale media binnenkomt. Het creëert een bepaalde
hardheid. Net wat we niet nodig hebben in deze wereld. Meer zachtheid en empathie, dat is wat we nodig hebben.’
Welk inzicht rond opvoeden zou je willen meegeven?
Myriam: ‘Je oogst wat je zaait. Vandaar het belang om kinderen erop te wijzen dat een bepaald gedrag niet kan. En dat consequent te blijven herhalen.’
Brigitte: ‘Oogsten wat je gezaaid hebt. Het is een algemeen principe dat je heel je leven kunt toepassen.’
Wat drijft jullie om het Huis van het Kind met zo veel enthousiasme vorm te geven?
Brigitte: ‘In deze rol kan ik me voluit geven. En laat dat nu net zijn wat ik het liefste doe. Geven is zo veel fijner dan nemen.’
Myriam: ‘Ik hou vooral van de variatie in deze job. Door met kinderen te werken, houden we het kind in onszelf levendig. Dat maakt het een pracht van een job.
Wat mij vooral drijft, is om ons Huis nog meer bekend te maken bij de Kraainemnaar. Zodat nog meer kinderen en (groot)ouders de weg naar ons vinden.’
Nathalie Dirix
